Ο πολλαπλασιασμός των ακάρεων ευνοείται αρκετά την άνοιξη και το φθινόπωρο που τα επίπεδα υγρασίας είναι αυξημένα, όπως επίσης και οι τιμές της θερμοκρασίας.
Εκείνες τις εποχές του χρόνου λοιπόν, που οι συνθήκες είναι ευνοηκές, αυξάνεται ο πληθυσμός τους και κατ' επέκταση και η δραστηριότητά τους.
Τα ακάρεα είναι μικροσκοπικά αρθρόποδα που ανήκουν στην τάξη των αραχνίδων (Οικογένεια: Pyroglyphidae). Δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι, αφού το μέγεθός τους είναι περίπου 0,2–0,3 χιλιοστά. Δε ζουν παρασιτικά στον άνθρωπο, αλλά τρέφονται κυρίως με με νεκρά κύτταρα του δέρματός του.
Συνήθως, οι πληθυσμοί τους εντοπίζονται σε:
Παρότι τα ίδια τα ακάρεα δεν είναι επικίνδυνα, τα περιττώματα και τα αλλεργιογόνα που παράγουν μπορούν να προκαλέσουν διαφόρων τύπων αλλεργικές αντιδράσεις.
Χρειάζεται προσοχή στη διατήρηση ενός καθαρού χώρου, με καλό αερισμό, με σκοπό τη μείωση της παρουσίας τους.
Τα πιο κοινά συμπτώματα αλλεργίας στα ακάρεα είναι η εμφάνιση ρινίτιδας, άσθματος και δερματίτιδας.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο κάθε οργανισμός μπορεί να αντιδράσει με εντελώς διαφορετικό τρόπο ή να μην αντιδράσει καθόλου.
Από τα ακάρεα μπορούμε να προστατευτούμε ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα:
Χρησιμοποιώντας ένα ακαρεοκτόνο σκεύασμα εγκεκριμένο για χρήση σε στρώματα, μπορούμε να καθαρίσουμε μόνοι μας ένα στρώμα από ακάρεα και έτσι να απαλλαγούμε από τις δυσμενείς επιπτώσεις τους.
Τα πιο κοινά σημάσια ύπαρξης υψηλών επιπέδων ακάρεων στο σπίτι είναι οι διαφόρων τύπων αλλεργικές αντιδράσεις όπως ρινίτιδα, άσθμα και δερματίτιδα.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο κάθε οργανισμός μπορεί να αντιδράσει με εντελώς διαφορετικό τρόπο ή να μην αντιδράσει καθόλου.
Για να καταλάβετε αν έχετε κοριούς στο σπίτι σας, μπορείτε να αναζητήσετε τα εξής σημάδια:
Τσιμπήματα στο σώμα σας: Συνήθως εμφανίζονται σε ευθεία γραμμή ή σε ομάδες και προκαλούν φαγούρα. Ωστόσο σύμφωνα με τελευταίες έρευνες, τα συμπτώματα τσιμπήματος από κοριό περιλαμβάνουν 9 διαφορετικές δερματικές αντιδράσεις ή και καθόλου συμπτώματα (συνήθως σε άτομα με λιγότερο ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα όπως είναι οι ηλικιωμένοι και σε άτομα που έχουν εκτεθεί στο παρελθόν όπως για παράδειγμα άνδρες με εμπειρία τσιμπημάτων στο στρατό).
Μικρές κηλίδες αίματος: Μπορεί να δείτε μικρές κηλίδες αίματος στα σεντόνια, τα στρώματα ή τα καλύματα του καναπέ, που προέρχονται από τα τσιμπήματα.
Σκούρες κηλίδες: Αυτές μπορεί να είναι περιττώματα κοριών και εμφανίζονται σε κλινοσκεπάσματα, στρώματα ή άλλες επιφάνειες.
Μικροσκοπικά αυγά: Τα αυγά των κοριών είναι περίπου 1 χιλιοστό και εντοπίζονται κυρίως σε ραφές στρωμάτων ή χαραμάδες πλησίων του κρεβατιού/ καναπέ. Το σημάδι αυτό μπορεί συνήθως να το εντοπίσει ένα έμπειρο και εξασκημένο μάτι.
Ζωντανοί κοριοί: Οι κοριοί είναι καφέ ή κοκκινωποί, με τους ενηλίκους να έχουν το σχήμα και το μέγεθος φακής. Μπορεί να τους δείτε σε στρώματα, έπιπλα ή ρωγμές τοίχων. Δεδομένου του γεγονότος ότι οι κοριοί είναι κρυπτικά και νυκτόβια έντομα, σε περίπτωση που εντοπίσετε κοριό στο σπίτι να κινείται, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις πως υπάρχει αρκετός πληθυσμός.
Χαρακτηριστική μυρωδιά μούχλας-αίματος: Σε περιπτώσεις σοβαρής προσβολής, μπορεί να παρατηρήσετε μια χαρακτηριστική μυρωδιά.
Αν υποψιάζεστε ότι έχετε κοριούς, είναι σημαντικό να δράσετε άμεσα!
Οι κοριοί εξαπλώνονται με αρκετούς τρόπους και είναι γνωστοί για την ικανότητά τους να μετακινούνται εύκολα από μέρος σε μέρος.
Μερικοί από τους κύριους τρόπους εξάπλωσης είναι οι εξής:
Μεταφορά μέσω αποσκευών και ρούχων: Οι κοριοί συχνά κρύβονται σε βαλίτσες, σακίδια, ρούχα ή ακόμη και έπιπλα και κινούνται από το ένα μέρος στο άλλο.
Μεταχειρισμένα έπιπλα και στρώματα: Η αγορά ή αποδοχή μεταχειρισμένων αντικειμένων, όπως έπιπλα ή στρώματα, μπορεί να φέρει κοριούς στο σπίτι σας.
Ξενοδοχεία και καταλύματα: Οι κοριοί μπορούν να εξαπλωθούν όταν ταξιδεύετε, ειδικά αν μένετε σε μέρη με υψηλή κίνηση ανθρώπων.
Γειτονικά διαμερίσματα: Σε πολυκατοικίες, οι κοριοί μπορούν να μετακινηθούν μεταξύ διαμερισμάτων μέσω μικρών ρωγμών ή σωληνώσεων.
Δημόσιες συγκοινωνίες και χώροι: Σπάνια, αλλά είναι πιθανό, να μεταφερθούν μέσω δημόσιων χώρων όπου υπάρχουν μαζικές συγκεντρώσεις.
Αν και μια προσβολή από κοριούς μπορεί να προκαλέσει έντονο στρες, είναι γεγονός πως οι κοριοί δεν είναι διαβιβαστές ασθενειών.
Ωστόσο, οι επιπτώσεις από τις δερματικές αντιδράσεις και το άγχος που μπορεί να προκαλέσει μια προσβολή από κοριούς δεν είναι αμελητέες. Εάν αντιμετωπίζετε πρόβλημα, είναι σημαντικό να λάβετε μέτρα για την εξάλειψή τους.
Ο σκώρος τροφίμων, τα γνωστά "πεταλουδάκια" που εντοπίζονται στην κουζίνα (κυρίως Plodia spp. και Ephestia spp.), είναι έντομα που προσβάλουν ξηρά τρόφιμα, όπως αλεύρι, δημητριακά, ξηρούς καρπούς, ζυμαρικά, και αποξηραμένα φρούτα. Εμφανίζεται κυρίως σε κουζίνες και αποθήκες τροφίμων, ιδιαίτερα όταν τα τρόφιμα δεν είναι καλά σφραγισμένα. Οι προνύμφες τους τρέφονται με τα τρόφιμα και δημιουργούν ιστούς, αλλοιώνοντας την ποιότητά τους.
Οι σκώροι τροφίμων, όπως οι Plodia spp. και Ephestia spp., προτιμούν κυρίως ξηρά τρόφιμα που αποθηκεύονται σε ντουλάπια ή αποθήκες. Συγκεκριμένα, προσβάλλουν:
Αλεύρι και σιμιγδάλι.
Δημητριακά και ζυμαρικά.
Ξηρούς καρπούς και σπόρους.
Αποξηραμένα φρούτα.
Μπαχαρικά και ζάχαρη.
Σοκολάτα και κακάο.
Φρυγανιές και μπισκότα.
Οι προνύμφες τους είναι αυτές που προβληματίζουν περισσότερο, καθώς τρέφονται από τα τρόφιμα και αφήνουν πίσω τους ιστούς και περιττώματα.
Για να απαλλαγείτε από τον σκώρο τροφίμων χρειάζεται:
Σε περίπτωση διαπίστωσης προσβολής από σκώρο τροφίμων δε χρειάζεται να πετάξουμε όλα τα τρόφιμα που έχουμε αποθηκευμένα.
Οι σκώροι τροφίμων προσβάλλουν προϊόντα όπως δημητριακά, αλεύρι, ζυμαρικά, ξηρούς καρπούς, σπόρους, αποξηραμένα φρούτα και σοκολάτα. Από αυτά, χρειάζεται να απορριφθούν όσα έχουν ανοιχτές συσκευασίες, προκειμένου να απομακρυνθεί παράλληλα και η εστία της προσβολής.
Για να διατηρήσετε την κουζίνα σας ασφαλή από σκώρους τροφίμων είναι χρήσιμο να:
Τα βιοκτόνα/ τα φάρμακα ψεκασμού/ τα εντομοκτόνα της απεντόμωσης εφόσον είναι εγκεκριμένα από το ΥΠΑΑΤ και προορίζονται για μια συγκεκριμένη χρήση είναι απολύτως ασφαλή για τον άνθρωπο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η χρήση τους να γίνεται πάντοτε σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται στην ετικέτα του σκευάσματος.
Για την επίτευξη πλήρους προστασίας από τα κουνούπια χρειάζεται να ακολουθήσει κανείς τις εξής πρακτικές:
Για την αποφυγή πρόσκλησης των κουνουπιών στο μπαλκόνι μας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να αποφεύγουμε την διατήρηση στάσιμων υδάτων. Τα θηλυκά κουνούπια προσεγγίζουν το στάσιμο νερό με σκοπό με σκοπό να ωοτοκίσουν. Επομένως, ποτίζοντας για παράδειγμα τα φυτά και αφήνοντας τα πιατάκια με περίσσειο νερό, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διατηρούμε στο χώρο μας μια εκτροφή κουνουπιών.
Τα κουνούπια προσελκύονται από το CO2 που παράγεται κατά την εκπνοή των ανθρώπων, καθώς και από τη θερμοκρασία του σώματος και των ιδρώτα. Έτσι, άνθρωποι με πιο γρήγορο μεταβολικό ρυθμό, έγκυες γυναίκες, άτομα με παχυσαρκία και άτομα μετά από άθληση, φαίνεται να αποτελούν πιο ελκυστική πηγή για λήψη γεύματος από τα θηλυκά κουνούπια.
Επίσης, έρευνες έχουν δείξει πως άτομα με ομάδα αίματος 0 είναι πολύ ελκυστικότερα για τα κουνούπια σε σχέση με όλες τις άλλες ομάδες αίματος.
Κόπρανα
Μικρά, μαύρα περιττώματα (συνήθως σε σχήμα κόκκου ρυζιού) σε μέρη όπου τα τρωκτικά συχνάζουν, όπως κοντά σε φαγητά, σε γωνίες ή σε ντουλάπια.
Ήχοι
Ήχοι όπως γρατσουνίσματα ή τρέξιμο, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της νύχτας, σε τοίχους, οροφές ή πατώματα.
Δαγκώματα και ζημιές
Σημάδια από δόντια σε καλώδια, έπιπλα, χαρτιά ή τρόφιμα που βρίσκονται ανοιχτά.
Λιπαρά ίχνη
Λιπαρά σημάδια ή γραμμές σε τοίχους και πατώματα από το σώμα των τρωκτικών καθώς κινούνται.
Φωλιές
Υλικά όπως χαρτιά, υφάσματα ή φυτικές ίνες συγκεντρωμένα σε γωνίες, σχισμές ή ντουλάπια.
Μυρωδιά
Ιδιαίτερα αν υπάρχουν πολλά τρωκτικά, μπορεί να εντοπίσετε μια έντονη, δυσάρεστη οσμή.
Πατημασιές και ίχνη ουράς
Εάν υπάρχει σκόνη σε κάποιο σημείο, μπορεί να δείτε μικρές πατημασιές ή γραμμές από την ουρά.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι τρωκτικών, αλλά οι πιο κοινοί που συναντάμε περιλαμβάνουν:
Ποντίκια (Mus musculus): Τα κοινά ποντίκια είναι μικρά και ευκίνητα, συχνά ζουν κοντά σε ανθρώπινες κατοικίες.
Αρουραίοι (Rattus spp.): Οι δύο κύριοι τύποι είναι ο καφέ αρουραίος (Rattus norvegicus) και ο μαύρος αρουραίος (Rattus rattus). Είναι μεγαλύτεροι από τα ποντίκια και συχνά βρίσκονται σε αστικές περιοχές.
Τρωκτικά του αγρού (Microtus spp.): Είναι μικρά τρωκτικά που ζουν σε αγροτικές περιοχές και λιβάδια.
Κλείσιμο Εισόδων
Σφραγίστε ρωγμές και τρύπες: Τα τρωκτικά μπορούν να περάσουν από πολύ μικρά ανοίγματα.
Προστασία παραθύρων και πορτών: Τοποθετήστε σίτες, συρμάτινα δίχτυα ή ειδικά προστατευτικά.
Αποφυγη Αδιατάρακτων Περιβαλλόντων
Καθαριότητα χώρων: Φροντίστε να διατηρείτε το σπίτι καθαρό, απομακρύνοντας υπολείμματα τροφών και διαρροές.
Αποθήκευση τροφίμων: Κρατήστε τα τρόφιμα σε σφραγισμένα δοχεία.
Απομάκρυνση απορριμμάτων: Τα σκουπίδια πρέπει να απομακρύνονται συχνά και να αποθηκεύονται σε καλά κλεισμένους κάδους.
Χρήση Τρωκτικοκτόνων Σκευασμάτων
Τοποθέτηση δολωματικών σταθμών: Όλα τα τρωκτικοκτόνα σκευάσματα χρειάζεται να τοποθετούνται εντός δολωματικών σταθμών ασφαλείας. Η χρήση πρέπει να γίνεται πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες που βρίσκονται επάνω στην ετικέτα του προϊόντος.
Τα τρωκτικά είναι γνωστά για τον γρήγορο ρυθμό αναπαραγωγής τους, γεγονός που τα καθιστά δύσκολο να ελεγχθούν όταν εγκατασταθούν σε έναν χώρο. Εδώ είναι μια γενική επισκόπηση της διαδικασίας τους:
Αρουραίοι: Οι θηλυκοί αρουραίοι μπορούν να γεννήσουν κάθε 3-4 εβδομάδες, με κάθε γέννα να περιλαμβάνει 6-12 μικρά. Ένα ζευγάρι αρουραίων μπορεί να οδηγήσει σε εκατοντάδες απογόνους μέσα σε ένα χρόνο, λαμβάνοντας υπόψη τον ταχύ πολλαπλασιασμό των νεογέννητων.
Ποντίκια: Τα κοινά ποντίκια είναι ακόμη πιο παραγωγικά, καθώς ένα θηλυκό μπορεί να γεννήσει κάθε 3 εβδομάδες περίπου, με κάθε γέννα να έχει 6-8 μικρά. Μέσα σε ένα έτος, μπορεί να δημιουργηθεί ένας πληθυσμός εκατοντάδων ποντικιών.
Αν παρατηρήσετε σημάδια τρωκτικών, είναι κρίσιμο να δράσετε γρήγορα για να περιορίσετε τον πληθυσμό τους.
Αφού απαλλαγούμε από τρωκτικά, μπορούμε στη συνέχεια να λαμβάνουμε κάποια μέτρα με τα οποία θα μπορέσουμε να προλάβουμε την επανεμφάνισή τους. Τα μέτρα αυτά αφορούν
1. Το κλείσιμο ανοιγμάτων
2. Την αποφυγή ύπαρξης αδιατάρακτων τοπίων (π.χ. βλάστηση που αποτελεί πέρασμα για είσοδο σε κατοικημένους χώρους, σκουπίδια, μπάζα κλπ)
3. Την προληπτική χρήση εγκεκριμένων τρωκτικοκτόνων σκευασμάτων εντός δολωματικών σταθμών ασφαλείας.
Η πρόληψη εισόδου κοριών στο σπίτι αποτελείται από απλά βήματα:
Ταξιδιωτική προσοχή: Όταν ταξιδεύετε, ελέγξτε το δωμάτιο του καταλύματος για σημάδια κοριών. Αποφύγετε να αφήνετε τις αποσκευές σας στο πάτωμα ή κοντά στο κρεβάτι του καταλύματος. Κατά την επιστροφή στο σπίτι, αποφεύγουμε σχολαστικά να ακουμπήσουμε τη βαλίτσα στο κρεβάτι ή τον καναπέ για να την αδειάσουμε με ευκολία. Επιλέγουμε να αφήσουμε τη βαλίτσα σε εξωτερικό χώρο, να φέρουμε τα ρούχα στο σπίτι (ιδανικά να τα πλύνουμε) και στη συνέχεια αφού καθαρίσουμε τη βαλίτσα να την τοποθετήσουμε στη θέση της.
Αποφυγή μεταχειρισμένων αντικειμένων: Ελέγξτε προσεκτικά μεταχειρισμένα έπιπλα ή αντικείμενα πριν τα φέρετε στο σπίτι σας.
Καθαριότητα: Σκουπίστε τακτικά με ηλεκτρική σκούπα και πλύνετε τα κλινοσκεπάσματα σε υψηλές θερμοκρασίες (η θερμοκρασία που θανατώνονται όλα τα στάδια ανάπτυξης του κοριού είναι ~50ο C για τουλάχιστον 1 ώρα)
Η εξάλειψη των κοριών μπορεί να είναι μια πρόκληση, αλλά είναι εφικτή με συντονισμένες ενέργειες. Οι κοριοί κρύβονται σε μικρές ρωγμές και αναπαράγονται γρήγορα, αλλά ακολουθώντας τις παρακάτω οδηγίες, μπορείτε να τους αντιμετωπίσετε:
Με προσεκτικό και συστηματικό χειρισμό, μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτούς τους ανεπιθύμητους επισκέπτες.
Οι κατσαρίδες προέρχονται κυρίως από σημεία που τους προσφέρουν ζεστασιά, υγρασία και τροφή.
Μπορεί να εισέλθουν στο σπίτι μέσω ανοιχτών θυρών, παραθύρων, ρωγμών στους τοίχους ή ακόμα και μεταφέρονται μέσω αντικειμένων, όπως χαρτοκιβώτια ή τσάντες.
Οι κατσαρίδες προτιμούν να κρύβονται σε σκοτεινά, υγρά και ζεστά μέρη, όπου μπορούν να βρουν τροφή και προστασία. Συγκεκριμένα, μέσα στο σπίτι μπορούν να κρύβονται:
Στην κουζίνα: Κάτω από νεροχύτες, πίσω από ηλεκτρικές συσκευές (όπως ψυγεία, φούρνοι μικροκυμάτων), μέσα σε ντουλάπια ή συρτάρια όπου φυλάσσονται τρόφιμα.
Στο μπάνιο: Μέσα ή γύρω από αποχετεύσεις, πίσω από λεκάνες τουαλέτας, ή κάτω από νιπτήρες.
Σε ρωγμές και κενά: Στους τοίχους, στα πατώματα, πίσω από σανίδες και σε άλλες μικρές σχισμές.
Στην αποθήκη ή το υπόγειο: Αν υπάρχουν κούτες, σωροί χαρτιών ή παλιά αντικείμενα, οι κατσαρίδες συχνά κρύβονται εκεί.
Πίσω ή μέσα σε έπιπλα: Σκοτεινά και σπάνια χρησιμοποιούμενα έπιπλα μπορεί να γίνουν καταφύγιο.
Για να απαλλαγούμε από τις κατσαρίδες, χρειάζεται απλά να ακολουθήσουμε κάποιες απλές οδηγίες στην καθημερινότητά μας:
Παρακάτω παρατίθεται αναλυτικός πίνακας με τα χαρακτηριστικά των 3 πιο συχνά απαντούμενων ειδών κατσαρίδας.
Χαρακτηριστικό | B. orientalis | P. americana | B. germanica |
Αυγά/κάψουλα | 16 | 14-16 | 30-40 |
Κάψουλες/άτομο | 8 | 9-10 | 4-8 |
Νυμφική περίοδος | 6-18 μήνες | 6-12 μήνες | 40-125 ημέρες |
Διάρκεια ζωής ενηλίκων | 1-6 μήνες | 12+ μήνες | 3-6 μήνες |
Προτιμώμενο περιβάλλον | Υγρά υπόγεια | Αγωγοί/ζεστές περιοχές | Κουζίνες/συσκευές |
Υπάρχουν αρκετά σημάδια που μπορούν να υποδηλώσουν την ύπαρξη κατσαρίδων στο σπίτι. Ορισμένα από τα πιο συνηθισμένα περιλαμβάνουν:
Περιττώματα: Μικρά, σκούρα στίγματα που μοιάζουν με κόκκους πιπεριού ή καφέ, συνήθως κοντά σε μέρη όπου κρύβονται ή κινούνται.
Ωόσακοι: Οι κατσαρίδες αφήνουν καφέ ή καφεκόκκινες θήκες με αυγά που μοιάζουν με μικρά καφέ πορτοφολάκια, σε κρυφά σημεία, όπως πίσω από έπιπλα ή κοντά σε γωνίες.
Δυσάρεστη μυρωδιά: Οι μεγάλες προσβολές μπορούν να προκαλέσουν μια μόνιμη, μούχλική μυρωδιά λόγω των φερομονών και των εκκρίσεων των κατσαρίδων.
Ζωντανές κατσαρίδες: Το πιο προφανές σημάδι, ιδιαίτερα αν τις βλέπετε τη νύχτα, όταν είναι πιο ενεργές.
Νεκρές κατσαρίδες: Η εύρεση πτωμάτων κατσαρίδων, ιδιαίτερα κοντά σε πηγές νερού ή τροφής.
Φθορές σε τρόφιμα ή υλικά: Κατσαρίδες μπορεί να αφήνουν ίχνη από δάγκωμα σε τρόφιμα, χαρτιά, ή άλλα υλικά.
Τα μυρμήγκια δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου.
Τα μυρμήγκια εμφανίζονται μέσα στο σπίτι κυρίως για τρεις λόγους: αναζήτηση τροφής, νερού ή καταφυγίου. Ελκύονται από γλυκές, λιπαρές ή πλούσιες σε πρωτεΐνη τροφές, καθώς και από ψίχουλα ή διαρροές. Επίσης, μπορεί να εισέλθουν αν διαταραχθεί η φωλιά τους στον εξωτερικό χώρο ή αν υπάρχει ξηρασία που τα αναγκάζει να αναζητήσουν υγρασία.
Οι ψύλλοι συνήθως βρίσκονται σε σημεία όπου μπορούν να κρυφτούν και να αναπαραχθούν. Συγκεκριμένα:
Οι ψύλλοι μπορούν να αποτελέσουν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Είναι φορείς παθογόνων μικροοργανισμών, όπως βακτήρια, ιοί και παράσιτα, που μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες όπως η σαλμονέλα, ο τύφος και λοιμώξεις. Επιπλέον, το τσίμπημά τους μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις σε ορισμένα άτομα.